ความรวมโดยย่อ

นักเรียนหญิงขี้อาย ยูริเอะ ปี 3 ห้อง D ตกหลุมรักชายหนุ่มที่พบแถบชายทะเลชื่อ อิวาโอะ มัตซูยาม่า ทีโกหกว่าตนเองเป็นนักธุรกิจหนุ่ม แต่ที่จริงแล้วตัวเองเป็นช่างซ่อมรถในอู่ ยูริเอะ ไปเที่ยวกับ อิวาโอะ หลายครั้ง ในวันที่ทั้งคู่ออกไปแล่นเรือใบ แต่เกิดฝนตก ทำให้ทั้งคู่ไปหลบฝนในถ้ำ อิวาโอะจูบ ยูริเอะ และแล้ว ยูริเอะ ตัดสินใจที่จะเลิกเรียนและแต่งงานกับ อิวาโอะ

ผลกระทบจากสภาวะเศรษฐกิจตกต่ำลามมาถึงโรงเรียนอาโอบะด้วย ชมรมเคนโด้จำเป็นต้องออกไปทำงานพาร์ทไทม์เพื่อหาเงินเป็นค่าใช้จ่ายของชมรมฯ ส่วนชุดดรัมเมเยอร์ที่ใช้มาตั้งแต่ตอนแรก มาถึงตอนนี้ก็ขาดเป็นรูโบ๋หลายตัว เนื่องจากขาดแคลนเงินอุดหนุนชมรมกีฬา ผอ. จึงหาสปอนเซอร์ให้ (ตอนจบนี่ โคจิ ออกมาท้วงเรื่อง ยี่ห้อของ ร้าน โอโทโม่ ที่มาเป็นสปอนเซอร์นี่ตัวหนังสือขนาดมโหฬาร อยู่ด้านหน้า ทำให้ดูน่าเกลียดเหลือเกิน ซึ่งจุดยืนนี้ ผอ. ซากุระ ก็เห็นดีด้วย)

วันหนึ่งมิซาโอะกับโคจิไปพบ อิวาโอะ เข้าที่อู่ซ่อมรถโดยบังเอิญ โคจิจึงขอคุยกับอิวาโอะ จริงๆแล้ว อิวาโอะ ทำงานเลี้ยงดูน้องสาวที่ป่วยหนัก (ที่สุดท้ายก็เสียชีวิต)

ในที่สุดอิวาโอะบอกความจริงต่อ ยูริเอะ แต่ ยูริเอะ กลับไม่สนใจเรื่องดังกล่าว อิวาโอะ สุดท้ายยืนยันบอกลากับยูริเอะ

หมายเหตุ

1) ชาโจ (ท่านประธาน) ชินทาโร่ เจ้าของโอฮาจิสโตร์จริงๆแล้วต้องการที่จะโปรโมทร้านในช่วงเทศกาลคริสต์มาสและปีใหม่เลยเสนอสปอนเซอร์ที่มียี่ห้อร้านตัวเบ้อเร่อให้กับชุดทีมดรัมเมเยอร์ของอาโอบะกะว่าได้โปรโมทร้านแบบถูกๆ

2) ตอนจบ ที่ยูริเอะวิ่งจากไป เพลง Tomodajiyo Nakunjanai นำมาใช้ได้อย่างเหมาะเจอะ เสียดายเวอร์ชั่นนี้หาฟังไม่ได้ใน CD นะครับ โมริตะ ร้องไว้ได้อารมณ์มาก