ตอนที่ 31: กล่าวคำอำลา..ที่ทะเล

ความรวมโดยย่อ

คืนหนึ่ง ไซโจ้ ที่ผิดหวังเป่าทรัมเป็ต อยู่บนชายหาด ความรู้สึกหมดหวังถึงกับทำให้ ไซโจ้น้ำตาไหล ครูฟูจิมิยะที่เผอิญผ่านมาเห็นเข้า จึงพยายามพูดให้กำลังใจไซโจ้ ประโยคที่ว่า “ แม่ก็ยังเป็นแม่...แต่ตัวเธอกลับไม่ใช่ตัวเอง ” กลับทำให้ไซโจ้เคียดแค้นครูฟูจิมิยะเป็นอย่างมาก

ตั้งแต่คืนนั้น ไซโจ้ ก็เริ่มจงใจป่วนครูฟูจิมิยะ ตลอดรายการ เป็นต้นว่า ร้องเพลงในห้องเรียนขณะครูสอน แย่งกระดาษคำตอบจากเพื่อนขณะสอบ แม้ยังขอเข้าเป็นสมาชิกชมรมเคนโด้ เพื่อป่วนทีมและครูฟูจิมิยะที่เป็นผู้อำนวยการทีม

ครูฟูจิมิยะเข้าไปปรึกษาเรื่องไซโจ้กับโคจิที่บ้านโคบายาชิ ปู่ของโคจิกลับพูดว่า “ เมื่อผู้ชายหลั่งน้ำตา ผู้หญิงก็ควรนิ่งเงียบ อย่างไรครูก็เป็นผู้หญิง ไม่มีทางที่จะเข้าใจจิตใจของผู้ชายได้ ”

มาริมาพบไซโจ้ที่ร้าน ไซโจ้บอกมาริว่า ได้รับจดหมายจากแม่นัดให้ไปพบกันอีกครั้ง กระตุ้นให้ไซโจ้ รู้สึกปวดร้าวเหลือเกิน ดังนั้น คำพูดของครูฟูจิมิยะ ที่ว่า “ แม่ก็ยังเป็นแม่...แต่ตัวเธอกลับไม่ใช่ตัวเอง ” ทำให้ไซโจ้ โมโห ครูผู้นี้เป็นยิ่งนัก แต่ มาริกลับรู้แล้วว่า ในใจลึกๆของ ไซโจ้ นี่เริ่มหลงรักครูคนนี้เข้าให้แล้ว

ไซโจ้ นัดครูฟูจิมิยะ ไปพบที่ห้องเรียนเวลาดึก ครูฟูจิมิยะเข้าใจว่าไซโจ้จะขอโทษตนจึงไปตามนัด ระหว่างทางพบกับมาริ มาริเตือนครูว่า นี่เป็นกับดักของไซโจ้ แต่ครูกลับยืนยันที่จะไป การพบกันสองต่อสองในยามค่ำคืน ครูฟูจิมิยะถึงกับยอมคุกเข่าลงขอโทษไซโจ้ แต่ไซโจ้กลับไม่ยอมรับและกล่าวว่า “ ทำไมทำเช่นนี้...นี่หรือคุณครู..นี่หรือครูที่เคารพ... !”

ไซโจ้ ที่เก็บกดความรู้สึกมานานก็ระเบิดออกมากับครู และสารภาพว่าหลงรักครู ในขณะที่ไซโจ้กำลังล่วงเกินครู โคจิและมิซาโอะซึ่งรู้เรื่องจากมาริก็เข้ามาพอดี โคจิซัดไซโจ้คว่ำโดยที่ไซโจ้ไม่ได้ต่อสู้เลย หลังจากนั้นไซโจ้ มาริ และมิซาโอะ ก็ออกจากห้องไปทิ้งให้ทั้งสองอยู่ด้วยกัน ไซโจ้เดินเก็บเก้าอี้ที่ล้มระเนระนาดแล้วเดินจากไป ทิ้งครูไว้คนเดียว

วันต่อมา ไซโจ้ขายร้านของตนและลาออกจากโรงเรียน วันสุดท้ายที่โรงเรียนชมรมเคนโด้ได้เตรียมของขวัญอำลาไว้ให้..เป็นการต่อสู้เคนโด้ตัวต่อตัวกับครู ฟูจิมิยะ

ตอนแรกที่ไซโจ้เข้าชมรมเคนโด้ก็ตั้งใจจะเอาชนะครูฟูจิมิยะได้ง่ายๆ แต่สถานการณ์ปัจจุบันได้พลิกผัน ไซโจ้ต้องดวลกับครูเป็นคนสุดท้าย เป็นการแข่งขันที่เข้มข้นเหลือเกิน ในขณะที่ทั้งคู่ใช้ดาบไม้ไผ่ (ครูใช้ไม้พลองยาวๆ) ประกันติดกำแพง น้ำตาของครูฟูจิมิยะก็หลั่งไหล ทั้งคู่เอ่ยคำพูดขึ้นมาในใจ.....

“ ลาก่อน คุณครู... ”

“ ลาก่อน ไซโจ้.... ”

วันต่อมา ไซโจ้ขับรถคู่ชีพออกมา ในรถมีชิไนที่ใช้แข่งขันกับครูเมื่อวันวานเป็นที่ระลึก ตอนนี้ไซโจ้ย่อมสามารถที่จะก้าวย่างสู่โลกภายนอกได้อย่างมั่นคงแล้ว

ความคิดเห็นส่วนตัว

1. ความจริงแล้วครูฟูจิมิยะเองก็รัก ไซโจ้ แล้วหรือไม่ ? บางครั้งการแสดงออกของคนบางคนมักจะเป็นตรงกันข้ามกับส่วนลึกของจิตใจ อย่าง ไซโจ้ ก็เป็นตัวอย่างหนึ่งที่มีอยู่จริงๆในโลกนี้

ครูฟูจิมิยะเองเสมือนดั่งคนจมน้ำ ด้วยความนุ่มนวลที่เพียบพร้อมแบบกุลสตรี (ที่เห็นตั้งแต่ตอน 27) เป็นเสมือนกรอบที่จำกัดการแสดงออกของตน …