ความรวมโดยย่อ

วันหนึ่งมิซาโอะเดินชนไซโจ้ ไซโจ้ทำกระเป๋าสตางค์ตกโดยไม่รู้ตัวและถูกเก็บได้โดยมิซาโอะ ในกระเป๋านั้นมีรูปถ่ายของผู้หญิงซึ่งน่าจะเป็นแม่ของไซโจ้ ตัวไซโจ้ในวัยเยาว์และน้องชาย มิซาโอะจึงนำกระเป๋าสตางค์ที่เก็บได้ไปคืนไซโจ้ที่ร้าน snack charme มิซาโอะถูกไซโจ้ลวนลาม แต่สุดท้าย ไซโจ้ก็ปล่อยมิซาโอะกลับออกมา

คืนต่อมา มิซาโอะเห็น ไซโจ้ ซ้อมคาราเต้ อยู่ที่ชายทะเล ไซโจ้ยอมเล่าความจริงว่ารูปที่เห็นในกระเป๋าก็คือ แม่กับน้องชายของตนเอง เมื่อ 10 ปีก่อนครอบครัวตนอาศัยอยู่แถวท่าเรือ คาชิม่า นาดะ พ่อของไซโจ้ ซึ่งเป็นช่างตกแต่งสวน เมาเหล้าและตกหลุมรักกับสาวฮ็อตที่สุดในบาร์และตัดสินใจแต่งงานอยู่กินกัน เป็นเหตุให้แม่ของไซโจ้พาน้องชาย (เคนจิ) หนีจากพ่อไป ไซโจ้ไม่เคยลืมเลือนวันที่แม่จากไป แม้จะพยายามสักเท่าไร

มิซาโอะกล่าวขึ้นว่า “ เธอนี่ช่างขี้ขลาดเสียจริง !”

ไซโจ้โมโหจึงตบหน้ามิซาโอะ การที่ไม่กล้ายอมรับความจริงทำให้ไซโจ้ต้องวิ่งหนีมิซาโอะไป

ทีมเคนโด้ และทีมดรัมเมเยอร์ของอาโอบะเดินทางไปถึงเมืองมิโตะซึ่งเป็นสถานที่แข่งขันรอบสุดท้ายก่อนหน้าวันแข่งขันเพียงวันเดียว ไซโจ้ขับรถของตนตามไปเมืองมิโตะ ณ.เวลานี้ ไซโจ้ตัดสินใจที่จะไปพบหน้าแม่ของตนแล้ว (เมืองมิโตะห่างจากท่าเรือคาชิม่านิดเดียว) ไซโจ้ขอร้องให้มิซาโอะไปกับตนด้วย

ไซโจ้พบว่าแม่ของตนเป็นผู้จัดการร้าน coffee shop ไซโจ้ที่จ้องมองหน้าแม่ ทำให้แม่รู้สึกถึงลูกชายคนนั้น จึงออกไปจากร้านทางด้านหลัง

ขณะที่แม่ยืนหันหน้าสู่ทะเล ไซโจ้นั่งเป่าหีบเพลงปาก " ความทรงจำในวัยเด็ก" ซึ่งแม่เคยร้องให้ฟังตอนเด็ก ในที่สุดแม่ลูกก็ได้พบกัน ขณะนั้นเองเคนจิก็เข้ามาพบพี่ชายตนเองด้วย

คืนนั้นทั้งสามคนมีช่วงเวลาแห่งความสุข แต่แล้วเคนจิก็ได้รับโทรศัพท์ และพูดว่า “ พ่อ ?” แม่ไซโจ้เล่าให้ฟังว่า ตนเองแต่งงานใหม่เมือ 6 ปีก่อน ไซโจ้รู้สึกเสียใจเป็นอย่างยิ่งที่ความฝันว่าจะได้กลับมาอยู่ด้วยกันสามแม่ลูกกับสลายไปสิ้น

ในคืนนั้นเอง ไซโจ้ที่ขับรถกลับออกมาอย่างคุ้มคลั่ง

“ ในที่สุด ความฝันที่พวกเราจะใช้ชีวิตกัน 3 คนก็สูญสลาย 10 ปีที่ผ่านมาฉันฝันแต่เรื่องนี้ ที่เปิดร้านสแน็คก็เพราะเหตุนี้ ฮา ฮา ฮา 10 ปี ! 10 ปี ที่มลายไปกับสายลม ”

รถจี๊ปของไซโจ้เกิดเสียระหว่างทาง ระหว่างไซโจ้จอดรถลงไปดูแต่ก็ซ่อมไม่ได้ ไซโจ้ที่อยากรู้ความสัมพันธ์ระหว่างมิซาโอะกับโคจิ จึงถามมิซาโอะว่า

ไซโจ้ “ เธอชอบโคบายาชิละสิ ?”

มิซาโอะ “ เธอจะรู้ไปทำไม ?”

ไซโจ้ “ เพราะฉันก็ชอบเธอ ระหว่างฉันกับโคบายาชิ เธอชอบใครกัน !”

มิซาโอะไม่ได้ตอบคำถาม ไซโจ้จึงโทรศัพท์ไปหาโคจิที่โรงแรม เรียกให้โคจิมาหาก่อนรุ่งเช้ามิฉะนั้น มิซาโอะจะตกเป็นของตน โคจิเองก็รู้ว่าพรุ่งนี้คือวันแข่งขัน ถ้าหากไม่พักผ่อนให้เพียงพอย่อมเป็นผลร้ายกับทีม แต่ในที่สุด โคจิตัดสินใจรับคำท้าของไซโจ้ที่จะเผชิญหน้ากันตัวต่อตัว

โคจิปรากฏตัวต่อหน้าไซโจ้และมิซาโอะตอนรุ่งสาง

โคจิ “ หลังจากที่นายได้พบกับแม่ที่แท้จริงแล้ว ฉันก็นึกว่านายจะมีนิสัยดีขึ้นบ้าง ถึงแม้แม่จะแต่งงานใหม่..ทำไมไม่แสดงความยินดี...มันสมควรไม่ใช่หรือ ?”

ไซโจ้ “ นายไม่มีวันเข้าใจถึงความรู้สึกของฉันหรอก ”

ไซโจ้แสดงวิชาคาราเต้ในการต่อสู้กับโคจิต่อหน้ามิซาโอะ ทั้งคู่สู้กันจนใกล้หมดแรง ไซโจ้โดดเตะเข้าที่หัวไหล่ซ้ายของโคจิแล้วทั้งสองก็ล้มลงนอนบนหาดทราย

ไซโจ้กล่าวขึ้นว่า “ รีบกลับไปซะ วันนี้นายต้องเข้าแข่งขัน ”

โคจิ “ การได้ต่อสู้กับนายที่นี่ ก็เปรียบเสมือนการเข้าแข่งขันแล้ว ”

ไซโจ้เดินจากไป โคจิที่นอนอยู่บนหาดทราย พยายามที่จะลุกขึ้นแต่แล้วก็รู้สึกเจ็บแปลบขึ้นมาบนหัวไหล่ซ้าย “ แย่แล้ว...ไหล่...ไหล่ของฉัน... ”

ข้อมูลเพิ่มเติม