ตอนที่ 12: คำแนะนำของเพื่อน
ความรวมโดยย่อ
โคจิโดนสมาชิกชมรมรักบี้โรงเรียนไอซาว่า 4 คนรุมทำร้าย และมารู้ว่าสาเหตุที่แท้จริงมาจากการที่ตนเองสนิทสนมกันเรียวโกะทำให้สมาชิกชมรมรักบี้โรงเรียนไอซาว่าซึ่งรู้ว่ากัปตันทีม (ฮิราอิ) แอบชอบเรียวโกะอยู่ไม่พอใจ
เรื่องดังกล่าวดังไปทั่วโรงเรียน เรียวโกะชักชวนมิซาโอะไปขี่จักรยานพร้อมๆกับฮิราอิและชวนโคจิไปด้วย เพื่อเอาชนะใจโคจิ เรียวโกะทำทุกวิถีทางเอาใจโคจิ (ผมนั่งหัวเราะตอนเรียวโกะกับมิซาโอะยื่นตะเกียบให้โคจิ ซึ่ง ฮิราอินั่งเซ็งอยู่โดนถามว่าทำไมไม่กินก็เอ่ยขึ้นว่า เพราะไม่มีตะเกียบ) ตอนพายเรือก็เป็นการจับคู่ระหว่าง โคจิกับเรียวโกะ และ มิซาโอะกับฮิราอิ บนเรือเรียวโกะสารภาพความในใจกับโคจิ (โคจิตกใจจนหล่นจากเรือ)
วันรุ่งขึ้น ฮิราอิไปที่บ้านโคจิ ระหว่างโคจิไม่อยู่ในห้อง มิซาโอะคุยผ่านหน้าต่างโดยไม่รู้ว่าเป็นฮิราอิ ว่า โคบายาชิ...ฮิราอิกับเรียวโกะนี่ ทั้งคู่ดูมีความในใจกัน ฮิราอิจึงเข้าใจว่าที่แท้ ระหว่างมิซาโอะกับโคจิมีความสัมพันธ์ที่แน้นแฟ้นต่อกัน
ทามูระได้ตั๋วหนังสองใบจึงพนันกับเพื่อนร่วมชมรมเคนโด้ ว่าถ้าให้กัปตันไปแล้วกัปตันจะเลือกใครไปดูด้วยระหว่าง มิซาโอะกับเรียวโกะ โคจินำตั๋วใบหนึ่งไปให้เรียวโกะ และอีกใบให้กับฮิราอิแต่ฮิราอิปฏิเสธ โคจิจึงต้องไปกับเรียวโกะ ทำให้มิซาโอะมีเรื่องเข้าใจผิดกับโคจิอีก ฮิราอิจึงนัดคุยกับเรียวโกะ
ฮิราอิ " หยุดไล่ตามโคบายาชิเถอะ..ระหว่างโคบายาชิกับมิซาโอะ ถึงแม้จะทะเลาะกันบ่อยครั้ง แต่ทั้งสองก็สามารถตกลงกันได้ด้วยความรู้สึกดีๆที่มีต่อกัน ไม่มีที่ว่างสำหรับเธอในระหว่างคนทั้งสองหรอก "
เรียวโกะนัดประลองเคนโด้กับโคจิ
เรียวโกะ จากนี้ไป ฉันคือคู่ต่อสู้กับเธอ ! ชอบหรือไม่ชอบทำไมไม่บอกออกมา เธอชอบ โยชิคาว่า มิซาโอะใช่มั้ย !
เรียวโกะที่ตอนนี้กระหน่ำโคจิแบบเอาเป็นเอาตาย ตะโกน
พูดออกมา ... เธอชอบ โยชิคาว่า มิซาโอะ ! พูดออกมา ... เธอชอบ โยชิคาว่า มิซาโอะ มากกว่า ! พูดออกมา ! พูดออกมา ! พูดออกมา !
โคจิที่คว่ำลงกับพื้นหมดแรง ตะโกนตอบด้วยสามัญสำนึกที่เหลืออยู่
... ฉันชอบ ! ฉันชอบ ! ฉันชอบ ! ... ( เสียงนกที่ดังขึ้นพร้อมๆกันนี่กลบเสียงโคจิไปเกือบหมด..ผมย้อนฟัง 2-3 ครั้งได้ยินว่า Sukida แปลว่า ฉันชอบนะ ! ..)
มิซาโอะที่แอบยืนดูอยู่วิ่งเข้าไปดูอาการโคจิซึ่งนั่งหอบอยู่กับพื้น เรียวโกะเดินจากไปโดยไม่แม้แต่จะเหลียวหลัง
วันรุ่งขึ้นฮิราอิฝึกซ้อมรักบี้ที่สนามโรงเรียนไอซาว่า เรียวโกะยืนมองการซ้อมและเริ่มรู้สึกถึงความอ้างว้างของฮิราอิ...
เก็บตกจากตอนนี้ครับ
1) ความสัมพันธ์แบบรักสามเส้า ระหว่างโคจิ - มิซาโอะ - เรียวโกะ มาถึงจุดไคลแม็กซ์ในตอนนี้นะครับ ความรู้สึกของเรียวโกะที่มีต่อฮิราอิ ถูกขุดคุ้ยออกมาแบบตัวเองก็คาดไม่ถึงเหมือนกัน
2) ผมชอบฉากสุดท้ายที่เรียวโกะค่อยๆเดินลงบันไดวัดที่ประลองกับโคจิ หนึ่งคือการปลดปล่อยความรู้สึกส่วนตัว สองคือคาดคั้นความในใจของโคจิจากการประลอง (ซึ่งฟาดเอาโคจิแพ้แบบหมดรูป) และสามคือบอกกับมิซาโอะ (ที่แอบยืนดูการต่อสู้อยู่ด้านข้าง) ถึงความในใจของโคจิ สุดท้ายการเดินจากไปโดยไม่เหลียวหลังของเรียวโกะ ก็บอกตรงๆว่า ที่เหลือก็เป็นแค่อดีต...สำหรับเรื่องความรัก